در متون اسلامى و روایات منسوب به امامان شیعه، به طور فراوان به سوگواری و گریه کردن برای امام حسین(ع) سفارش شده و براى آن ثوابها و فضیلتهای زیادى وعده داده شده است. با توسل به ادبیات روانشناسی، سوگواری و گریه را برای بهداشت روانی و شادابی فرد و جامعه زیانبخش ارزیابی کردهاند. در این شرایط، به نظر میرسد عموم مردم، به ویژه نسل جدید، دو پیام متعارض دریافت میکنند و قاعدتاً با "ناهماهنگی شناختی" مواجه میشوند؛ ناهماهنگی بین پرداختن به عزاداری و حفظ بهد ...