بررسی جنبه های نمایشی و نشانه شناسی جشن ها و آئین های ایران باستان

مدتها بود داستانهای شیوانا را که می خواندم بیشتر نقش جمشید، مهرگان، سیاوش، آناهیتا، میترا و ... برایم رنگ گرفته بودند. شاید این عرق ملی ام نبود که مرا صدا می زد و شاید بقول بزرگ علوی این بار اجباری در نوشتن نیست بلکه می نویسم تا بدانم که هستم و متعلق به چه آب و خاک ام و به کجا خواهم رفت. روزگاری داستانهای شاهنامه را با قصه گوی رادیو ظهر جمعه تعقیب می کردم آن زمانی که هنوز سن و سالم کمتر از این بود که بدانم فرق توران و ایران چیست و چرا داستان آرش آنقدر زبانزد خاص و عام شده، فقط روایت ها را خطی ب ...