ساختمان های پایدار می توانند به عنوان سازه هایی تعریف شوند که کمترین تأثیر منفی را روی محیط ساخته شده وطبیعت به عبارت خود سازه ها، محیط در تماس مستقیم با آن ها و تنظیمات کلی و ناحیه ای گسترد هتر اطراف دارند.ساخت وساز پایدار می تواند به عنوان روش ساختی تعریف شود که با کیفیت کامل شده ای )شامل کارآیی اقتصادی،اجتماعی و محیطی( به طور وسیعی بقا می یابد. بنابراین، استفاده منطقی از منابع طبیعی و مدیریت مناسب مصالح خام،به حفظ منابع کمک کرده، مصرف انرژی را کاهش داده و کیفیت محیطی را توسعه می دهد. پیش تنید ...