
بخشی از متن اصلی : در سه قرن اول هجری همچنانکه ایران میدان نفوذ ادیانی از قبیل اسلام و کیشهای زرتشتی و مانوی و عیسوی و غیره بود، بهمان نحو هم زبانهای متعلق به هر یک از آنها یعنی عربی و پهلوی و سریانی و جز آن در ایران درج داشت بیآنکه یکی مزاحم دیگری باشد یعنی در همان حال که دستهیی از نویسندگان و گویندگان ایرانی در نثر و نظم عربی تحصیل مهارت و شدت میکردند، دستهیی هم با ادبیات سریانی و تألیف و یا ترجمه کتب ...