سفرنامه رضاخان کبیر به مازندران

ٓ "سعادت و آسایش و تنعم شخص من در آن است که ایران را، از زیر این خرابه های سهمگین برکنار ببینم. سعادت من آن وقتی است که غبار مذلت از چهره بی گناه این مملکت بشویم، و آبروی از دست رفتة او را به او برگردانم.  منتهای آسایش و تنعم من در این است که حق مظلوم را از ظالم گرفته، و ملت خود را ببنیم که در امن و امان و آسایش زندگانی کرده، و حقوق مادی ومعنوی آنها, از تطاول و دستبرد هر صاحب نفوذ و هر صاحب اقتداری مصون بماند، و مردم هیچ ملجاء و پناهی برای خود سراغ نگیرند، مگر حق و قانون. تمام لذت من در این ...