برای برقراری هر نوع ارتباط مخابراتی لازم است که مشترک از طریقی به تجهیزات نصب شده در ایستگاههای مخابراتی متصل گردد. شبکه ای که مشترکین را به این تجهیزات وصل می کند شبکه دسترسی نام دارد. تا اواسط دهه 80 ارتباط بین مشترکین و تجهیزات مراکز مخابراتی از طریق کابلهای مسی صورت میگرفت. این نوع ارتباط به علت زمان بر بودن عملیات اجرائی ناشی از حفاریهای لازم جهت نصب کابل یکی از گلوگاههای توسعه شبکه مخابراتی بوده و همواره بخش عظیمی از هزینه های واگذاری سرویسهای مخابراتی را به خود اختصاص داده است. طرا ...