آبشکن ها به لحاظ ساختار سازه اى ساده و قابلیت سازگاری با شرایط متنوع رودخانه اى دارای کار برد وسیعى در طرح هاى ساماندهى و به ویژه اقدامات تثبیت و پایدارسازى کناره ها مى باشند. از جمله مسائل مهم در طراحى آبشکن ها، پدیده آبشستگى موضعى در دماغه آنها مى باشد، که به علت تنگ شدگی مقطع جریان و وجود جریان هاى گردابه اى قوى به وجود مى آید. آبشکن ها با تعدیل شرایط هیدرولیکى و ایجاد جریان آرام، قدرت فرسایش آب و توان حمل مواد رسوبى را کاهش داده و زمینه مساعدى براى رسوب گذارى و تثبیت کناره ها فراهم مى آورند. ...